Weer thuis

Na een paar relaxte weken op Gozo was ik net begonnen om mijn gebruikelijke lijstje te maken voor het komende bezoek aan Nederland toen de telefoon plotseling rinkelde, zondagmorgen om 10 uur. Het was Eva, onze oudste dochter, die vertelde dat mijn moeder thuis gevallen was en er slecht aan toe was. Direkt naar Nederland dus, gelukkig kon Rob nog voor diezelfde dag tickets boeken bij Air Malta voor de middagvlucht naar Amsterdam. In allerijl de koffertjes gepakt, met dank aan het gemaakte lijstje, het huis afgesloten en nog flink doorrijden naar de ferry omdat we onderweg ook nog moesten tanken, zal je toch altijd zien. De vlucht ging ook nog via Brussel, maar 's avonds zijn we dan toch nog op tijd in het ziekenhuis van Zaandam om mijn moeder te zien. De volgende 10 dagen zweefden we tussen vrees en hoop dat het toch nog goed zou komen met mijn moeder maar helaas, op 25 november overleed ze. De dagen erna kregen we enorm veel hulp van neven en nichten om alles te regelen, bijzonder is dat als je elkaar soms jaren niet gezien hebt en dan zo met elkaar verbonden blijkt. Nadat we alles zo goed mogelijk geregeld hadden besloten we om, na de uitvaart, toch even terug te vliegen naar Gozo, om even bij te komen van alle gebeurtenissen. Na aankomst bleek de deur van de aankomsthal op Malta niet open te gaan, de roltrap was stuk en de betaalautomaat van het parkeerterrein defect. Toen we ons later weer mengden in het chaotische verkeer, waarin iedereen elkaar trouwens toch de ruimte geeft, de ferry niet af konden rijden omdat diverse auto's niet wilden starten en terugreden naar Marsalforn met open dak dankzij warme winterzonnetje wisten we: we zijn weer thuis.