Scheveningen

Het nazomeren in de Ionische wateren beviel ons buitengewoon goed. De drukte en de temperaturen namen af en de ontmoetingen met vele oude vrienden en bekenden waren heel leuk. Bovendien lagen wij op de route van onze Texelse vrienden Jan en Lia, die met hun camper door Griekenland trokken, hetgeen resulteerde in een gezellig samenzijn in Nydri op Levkas. Gelukkig lagen wij daar net aan een steigertje, lekker gemakkelijk en safe, dachten we. Helaas kwam er een paar dagen later een onweersbui voorbij, eerst alleen heftige regen ( wat lekker dachten we nog na al die gortdroge weken) maar later stormachtige wind ( niet zo leuk want ons anker "trok"het niet helemaal met 45 knopen wind op de kop). "Start de motor!"riep Rob vanuit de kuip, waar hij, slechts gehuld in regenjack en onderbroek, de boel in de gaten hield. Onze motor hield ons daarna keurig weg van de steiger, maar de ankerketting moest toch echt opnieuw aangetrokken worden .Aangezien in niet zoveel zin had om in de stromende regen naar buiten te gaan stond ik dus in het vooronder getooid met de afstandbediening van de ankerlier. Eén keer stampen van Rob op het voordek betekende ketting ophalen, 2 keer stampen stoppen. Ja, je zult er maar zo'n hobby op nahouden in het holst van de nacht!
Het weer bleef heel onstandvastig, dus besloten we om wat eerder naar Preveza te varen om daar onderhoud te plegen aan de Garuda in de Marina aldaar. Rob onderhoudt de motor het liefst zelf, dus na het vervangen van de olie wilde hij even proefdraaien. We hadden dit jaar natuurlijk flink wat reparaties achter de rug en dan zie je zomaar een onderdeel, in dit geval een halve klem, die je even niet kunt thuisbrengen. Rob gaf dit misbaksel een zetje, het maakte contact met de startmotor ( die helaas niet onder spanning stond) met als gevolg een enorme steekvlam en de hele kajuit binnen de 10 seconden vol met rook. Na de spanning eraf gehaald te hebben wisten we niet hoe snel we naar buiten moesten springen ( de kajuittrap was ook nog even gedemonteerd) om daar hoestend en proestend bij de komen van dit ellendige avontuur. "Het zou kunnen dat de dynamo en de startmotor de geest gegeven hebben"somberde Rob toen hij later de geheel verkoolde kabel inspecteerde. Snel op de fiets naar de autohandel in Preveza voor een nieuwe kabel en kijk: alles werkte nog, wat een mazzel!
Gelukkig bleven verdere rampen uit dus vlogen wij naar Nederland om daar even neer te strijken in Scheveningen. Na de ontmoetingen met de kinderen gingen wij daar op huizenjacht, jazeker! Wij willen heel graag op Gozo en op de boot blijven wonen, maar een leuke flat in Nederland is wel zo comfortabel als we hier op familiebezoek zijn. Het werd dus een hectische week. We begonnen met nieuwbouwprojecten ( leuk, maar duur) en daarna bestaande bouw ( niet zo leuk en ook duur). Zo bezochten wij een als "riant"aangeduid appartement in het centrum van Scheveningen. "Er zitten even 2 Chinezen in"vertelde de makelaarse, maar daar hebben we geen last van". Verkeerd gedacht, want de deur werd geopend door een zeer onverzorgde scheelziende Chinees, waarna wij opgewacht werden door Chinees nr. 2 die de bezichtiging overnam met een onstuitbare woordenvloed. De flat was verschrikkelijk uitgewoond, vol troep en bovendien hing er, op z'n zachts gezegd, een bedompte lucht, de ramen moesten dus razendsnel open! In de slaapkamers lagen Chinees 3 en 4 te snurken en wie weet hoeveel meer Chinezen. "Dat wordt 'm niet"riep de makelaarse en ja, daar had ze helemaal gelijk in.
Wij blijven hier nog even doorzoeken, want wij vinden Scheveningen heel aangenaam, dus moedig voorwaarts en tussen de bedrijven door lekker genieten van stad & strand hier.