Uitrusten in Pilos

Enige dagen na het feest van San George, de drakendoder, staan wij om 02.15 op om de Ryan Air vlucht naar Eindhoven te pakken. Eens even in Nederland controleren of al dat geklaag over het weer terecht is. We landen om 10.00 uur in weer Eindhoven bij 31 graden celcius en dobberen s'middags al in de best wel warme Noordzee. Op 2 minuten lopen van onze flat in Scheveningen! En dat weer blijft aanhouden we tot we weer naar Griekenland vliegen. Kortom wij begrijpen niet wat het probleem met het weer in Nederland is. We vermaken ons goed met bezoek aan onze kinderen en het ontvangen van vrienden en wandelen in de duinen en zwemmen in de zee. Met de kleinkinderen gaan we een dag naar pretpark Drievliet alwaar opa meegetroond wordt in de Formule X en andere snelle evenwichtsverstorende attracties. Oma mag met de kleinste op een hobbelpaard rondrijden, ook spannend. Tot ons genoegen heeft Albert Heijn een restauran aktie, 2e menu gratis. Dus kunnen we ook weer een keer uit eten. De 30e juli vliegen we van Amsterdam naar Athene om daar om 19.30 de bus te pakken naar Messolonghi waar de Garuda wacht. Gelukkig eet de Griek graag laat en om 23.00 uur kunnen we in het restaurant nog goed terecht voor een lichte maaltijd met een ijskoud glas bier. Ook hier is het ruim 30 graden! De volgende dag maken we de boot vaarklaar en als we merken dat we zeer lawaaige engelse buren hebben maken we terwijl de zon reeds ondergaat snel los en gaan voor anker. Dat is een stuk rustiger totdat de bar aan de overkant de technobeat waar de Griekse jongeren zeer van houden op ons los laat. De volgende dag bevoorrading en dan op pad naar Kilini. Leuk plaatsje lekker rustig anker uit en naar achteren naar de kade. Hier weet ik een paar wilde vijgenbomen te staan en we eten elke dag rond happy hour time gemarineerde vijgen uit de oven met blauwkaas en een glas ijskoude witte wijn. Na drie dagen gaan we weer verder maar voor we vertrekken gaan eerst onze 2 Griekse buren op pad. Onze ankerketting blijkt over hun beide ankers te liggen. Dat betekent een uurtje wroeten en rommelen en dan zijn ze weer vrij om te gaan waar ze willen. Door de consternatie gaan wij ook meteen maar op pad. Maar wat blijkt ons anker zit vast aan een oud groot stokanker. Maar na nog weer een uur knoeien en met behulp van een Griekse visser klaren we ook deze klus. Daarna gaan we op pad naar Katakolon en proberen onderweg af te koelen tot weer een normale lichaamstemperatuur. Daar aangekomen meren we af en blijven er twee dagen liggen. we vinden een wat afgelegen familierestaurant waar we eenvoudig doch goed kunnen eten. We zijn de enige klanten en de eigenaresse zit zuchtend de tafelkleedjes te strijken en vraagt of Christa niet even wil helpen. Na Katakolon gaan we naar Pilos. Geen wind maar wel een hoge deining door harde wind verderop op de ionische zee. Het schip slingert alle kanten op en we zijn blij als we er na 8 uur varen zijn. We vinden een mooie plaats langszij de kade. Ligplaatsen kosten hier niets. Maar de lokale dorpsgek komt langs met een beduimeld zakboekje en vraagt hoe de boot heet en hoe lang we blijven. Ik zeg ik kom straks wel naar je kantoor. De man kijkt ons bedremmeld aan en vraagt of hij ons vuilnis mag wegbrengen. Oke dan maar, we geven hem 5 euro voor de kroeg en een zak afval. Hij probeert dit bij elke boot die afmeert. In Pilos liggen we zo naar onze zin dat we er wat langer blijven. We huren een auto voor drie dagen en bekijken daarmee de zuidkant van de pelloponesos. We overnachten in hotels met airco (lekker hoor) en bezoeken leuke steden en archeologische sites. In totaal rijden we 500 kilometer. Als we weer op de boot zijn komt er harde wind en daarna wat regen, een goede reden om nog wat langer in Pilos te blijven hangen.