moppie is er weer!!

We reisden van Barranquilla weg uit Colombia naar Bonaire. Een vlucht van 2 uur met Insel-air. Onderweg werden er loterijen georganiseerd door de bemanning waardoor de vlucht nog korter leek. Als we terugkijken op ons verblijf in Colombia dan stellen we vast dat het een leuk bezoek was. Er zijn in Colombia welliswaar geen "wereldberoemde sites" te bezoeken maar de charmante koloniale stadjes in de Andes, de mooie natuur en de prachtige stranden aan de Caribische kust maken een verblijf in Colombia zeker de moeite zeker waard. Voor wat betreft de minder goede reputatie op het gebied van criminaliteit, daar hebben wij niets van gemerkt. De colombianen die wij ontmoetten waren vriendelijk, open en hulpvaardig. Kortom we hebben daar een erg leuke tijd gehad. Naar Bonaire gingen we nog eens voor "old times sake". Drie jaar geleden waren wij hier ook in Oasis Guesthouse bij Andre en Tessie uit Luxemburg. Ook deze keer was het weer heel gezellig. We huurden een 4WD truck en verkenden daarmee het eiland nog eens. Het nationaal park Slagbaai, de zoutmeren met flamingoos en de zee. Veel snorkelen, we zagen alles wat je ook in het aquarium van Artis kunt zien, maar dan in het wild. Zeeschildpadden. inktvissen, morenes en talloze koraalvissen. Bonaire was wel duur geworden door de gestegen dollarkoers. 1 week bonaire kwam op 4 weken Colombia! Op 12 maart vlogen we weer naar Nederland, Scheveningen. Daar moesten we door een voor ons moeilijke periode, waardoor ons persoonlijk leven, voor een paar weken, aanzienlijk ontregeld werd. Op 20 april vlogen we naar Malta, Gozo waar we probeerden ons leven weer op te pakken. We voelen Gozo en onze flat daar echt als een thuis. Het relaxte leven daar en de ongecompliceerde omgeving vinden we nog steeds geweldig. Nu heeft dat relaxte op Gozo ook natuurlijk een keerzijde. Ons flatgebouw is nu ongeveer 15 jaar oud en het pleisterwerk weet onder invloed van de zwaartekracht heel goed de weg naar beneden te vinden. Als je zou zeggen het gebouw is 50 jaar oud dan zou dat ook geloofwaardig zijn. Dit is voor de paar Engelse bewoners en de de 1 paar Nederlandse bewoners een doorn in het oog. De Maltezers zien het probleem niet. Alle gebouwen zien er op Malta immers zo uit. Bovendien weten ze dat als dit wordt verholpen het gebouw er na 10 jaar weer zo uit ziet. Als een dergelijk project na 10 jaar uberhaupt afgerond zou zijn. Maar in het bestuur van de "owners association" van promenade court zitten 4 Engelsen en 1 Nederlander (jawel dat ben ik) en zij willen een knap gebouw. Dus schoorvoetend gaan de Maltezer flatbezitters met de kosten akkoord voor "redecoration" van het gebouw. Er wordt een aannemer gezocht en een toezichthoudend architect. De aannemer meldt dat hij op maandag gaat beginnen en de architect zal dan ter plaatse zijn. Na 4 weken realiseren we ons dat er niet bij was gezegd welke maandag, week, jaar??. Geen aannemer te zien en ook de architect schittert door afwezigheid. Dit gaat ons te lang duren wij laten de voortgang van dit project maar even in handen van onze Engelse vrienden en besluiten richting de Garuda te gaan die in Griekenland Preveza ligt. We boeken een vlucht met Ryan air naar Eindhoven cq Scheveningen om daar drie dagen bij te praten met de kinderen en gaan dan door met Ryan air naar Corfu. Lekker overdag vliegen (in plaats van met Transavia direct naar Preveza maar midden in de nacht). De leeftijd gaat immers ook meetellen. Leuk hotelletje in Corfu town en dan de volgende morgen met de ferrie naar Igoumenitsa. We veronderstellen dat er vandaar uit wel elk uur een bus naar Preveza zal vertrekken. Misrekening, er vertrekt 2 maal per week een bus naar Preveza. Voortaan iets beter voorbereiden stellen we vast. Maar we hebben geluk hij vertrekt op vrijdag en zondag om 16.15 en het is nu zondag 14.00. Het geluk is toch maar weer met de naieven. Na 2 uur bussen stappen we vlak bij de Marina uit. De Garuda ziet er goed uit. Geen regenlekkages gehad. S avonds eten we weer gezellig in het restaurant van Panos en Jotta, waar we meteen weer veel zeilvrienden ontmoeten. Overdag werken, poetsen verven opruimen en dan donderdag om 8.00 te water. Snel want er komt slecht weer aan. Wind en heel veel regen. we vinden een mooi beschutte plek in Preveza Marina bij de stad (nou ja Marina!!). En dan regen, regen en regen. Savonds toch maar even hapje eten bij Tassos (ofwel zoals wij hem noemen de staart vanwege zijn kapsel) van restaurant Mermaid. Zodra we in zicht komen springt hij enthousiast op en roept tegen iedereen in het restaurant "moppie is er weer!!" En Christa zucht vergenoegd, wie heeft dat op haar 62e?