Naar de Sporaden

Na een voorspoedige tocht arriveerden we op het eerste Sporadische eiland: Skiathos. De ankerbaai lag er zo'n beetje recht onder de airstrip, heel bijzonder om vliegtuigen zo laag over te krijgen, je krijgt dan de neiging om flink te gaan bukken. Het stadje is mooi, op een bijna italiaanse manier, de taverna's aan de haven zijn prima en de baai is prima beschut, hier willen we wel even blijven! Maar helaas, na elf uur 's avonds barstten de disco's los tot half 7 in de morgen. Een doffe dreun zingt rond in de ankerbaai, bijna iedereen vertrekt dus de volgende dag, wij ook. Door naar Skopelos, waar we aan de kade van Elios een fijne ligplaats vinden naast gezellige Nederlanders, Ton en Wil. 's Avonds een volksdans-optreden, grote hilariteit als halverwege de electriciteit natuurlijk weer uitvalt. Na een paar dagen varen we door naar Skopelos stad, veel drukker en toeristischer daar maar we kunnen er wel de boot bevoorraden, want alles wordt naar de haven gebracht, wel zo prettig met deze hitte! De planning voor de oversteek naar de oostelijke Sporaden gaat niet helemaal naar wens, want een uurtje na vertrek krijgen we te maken met een forse tegenwind met bijbehorende golven. Eerst maar het onbewoonde eilandje Panaya aanlopen, waar een mooie ankerbaai is. De aanloop is spannend vanwege de nauwe doorgang, maar de baai zeer de moeite waard. Azuurblaus water en een prachtige omgeving. Helaas hebben de motorboot buren daar minder oog voor, ze staan te schreeuwen en te springen op de klanken van een keiharde disco dreun, alweer! Verkassen naar een rustiger hoek van de baai, om daar te BBQ en, voor de 3e keer in 7 jaarWe weten nu dat we de hete sintels na afloop niet meteen overboord moeten kieperen, niet fijn voor de plastic bijboot. De oversteek naar Limnos is lang maar relaxed, het eiland is, in tegenstelling tot de westelijke Sporaden, heel erg kaal, maar Mirina, het hoofdstadje valt 100 % mee. We willen daar graag aan de kade afmeren, waar we een piepklein plekje zien naast de grote boot van een australisch echtpaar. Die zijn niet blij, beginnen te schreeuwen en tja, daar kunnen wij dan weer slecht tegen... gezellig. Voor anker maar, maar de volgende dag komt er een grote plaats vrij weer naast die australiers. Na een moeizame start wordt het later toch weer leuk met de buren, het boorjesleven verbroedert. We verkennen Limnos, varen door naar een enorme baai die het eiland bijna in tweeen deelt en daarna is het tijd voor Lesvos. Weer een flink stuk varen, ankeren bij Sigri aan de noordkust ( ook kaal) en de volgende dag na Plamarion, aan de zuidkust. Harde zijwind maakt het afmeren moeilijk, rioollucht in de haven en in de nacht deining, weg dus, wel jammer want het stadje is erg leuk. we varen naar de ankerbaai van Skala Loutra. Hier liggen we alweer een paar dagen want het is hier heerlijk. Prima restaurant op de kade, half uurtje wandelen naar het dorpje, onderweg smullen van de verse vijgen, die hier bijna van de bomen vallen. De bevolking is erg aardig; we lopen langs een mooie tuin, waar de eigenaar meteen naar ons toekomt met handenvol rijpe vijgen. De conversatie is meestal beperkt vanwege ons beperkte grieks, maar met handen en voetenwerk kom je een heel eind. De hartelijkheid van de Grieken is groot: Lig je ergens op de plaats van een vissertjre? Ze helpen je afmeren en gaan zelf langszij een ander boot. Een brood kopen bij de bakker en alleen 50 eurobiljet mee? Ach, neem dat brood maar mee, kom morgen maar betalen. Na een complete maaltijd met wij slechts 22 eruro betalen, en dan nog een gigantisch gratis toetje? Wie heeft het!