Onweer in Vliho bay

Vanuit Preveza Marina varen we naar de ons welbekende Vliho bay op Lefkas. We blijven daar drie dagen liggen om weer te wennen aan het bootleven. We hebben besloten dit jaar alles op ons gemak te doen. Dus we gaan daarna drie dagen naar Meganisi, porto spylia bij de al eerder genoemde Babis om uit te rusten van het wennen aan het bootleven. Daar ontmoeten we Lee en John van de Relaxis weer. Op de vierde dag wordt er wat wind verwacht en besluiten we naar Ithaka te varen. Een mooie zeiltocht en in de baai van de hoofdstad daar Vathi blijft de wind vrolijk de hele nacht doorstaan. Vathi wordt omgeven door hoge bergen dus de wind is vaak een vlagerige valwind die de boot heen en weer doet gieren. Weinig slaap is dan ook ons deel, dus besluiten we de volgende ochtend meteen maar door te gaan naar Eufimia op Keffalonia. Daar liggen we fijn 5 dagen aan de kade en eten elke dag bij To Steki. De mensen daar kennen ons en we worden verwend met lekkere hapjes uit de keuken om te proeven. Na Keffalonia varen we naar Zakinthos, ook weer een mooie plaats aan de kade. Het begint ons tegen die tijd op te vallen dat het toerisme dit jaar akelig laat op gang komt in deze omgeving. De straten zijn s"avonds best leeg terwijl wij ons herinneren dat het rond deze tijd altijd al weer drukker werd. Vanuit Zakinthos varen we naar Kilini aan de vaste wal van de Peloponesos. Na drie dagen gaat het daar s'middags flink waaien en raakt ons anker los. Vervelend want de wind staat dwars op de kade waar we liggen. Dus met veel motor gebrul en strak stuurwerk weten we tussen de andere boten vandaan te komen zonder in hun ankerkettingen verzeild te raken. Daar vinden we vervolgens nog een plaatsje aan een stukje kade waar we langszij mogen afmeren. Daar nog 2 dagen gebleven en dan op naar Messolonghi. Buiten blijkt de wind strak tegen te staan en de golven aanzienlijk. We besluiten na een paar mijl dan ook de koers te verleggen naar Vathi op Ithaka. Dan gaat het beter maar ook die nacht blijkt de wind in Vathi niet te willen gaan liggen. Dus de volgende ochtend weer naar Vliho bay daar kun je meestal fijn op rustig water s'nachts slapen. Dat klopt op zich wel maar als we in Vliho achter het anker liggen zien we ernstig donkere wolken boven de berg voor ons aankomen. In de verte klinkt een donderklap, nee he!! Ja, dus, de wolken komen onze richting op. De flitsen en donderklappen nemen in frequentie toe. De wind neemt ook toe. Het wordt donker en ik vraag Christa het zeiljack maar even te pakken. De eerste druppels vallen. In de verte razend water en een muur van??? Regen en hagel. Zet de windmeter even aan zeg ik. 30 knopen meldt Christa, 40 knopen, 45 knopen. Hagelstenen als duiveneieren ratelen op het dek, de golven bouwen zich snel op. Goed, denk ik dat we veel ketting hebben uitstaan en het anker krachtig hebben vastgetrokken. Voor ons begint een motorjacht meer ketting te steken, heel verstandig denk ik en ik zie dat het vast blijft liggen. Ik probeer zo goed mogelijk onder de buiskap te schuilen de hagelstenen doen pijn als ze op je hoofd proberen te stuiteren. Een ander motorjacht voor ons raakt los. Gespannen kijken we of we vrij blijven, ja goeie aktie van de schipper motor aan, anker op wegwezen. Waar naar toe kan ik niet zien het zicht is niet meer dan 100 meter nu. Links naast ons raken 3 zeiljachten gelijktijdig los, gaan direct snel naar achteren, vervelend maar geen gevaar voor ons. Ik zie een rubber dinghi op ons afkomen. Boinkt tegen de boeg en verdwijnt dan naar achteren snel uit het zicht. Ons anker houdt goed, de wind lijkt af te nemen in de verte wordt het lichter. Nog 35 knoop meldt Christa van binnen. Mooi het ergste achter de rug, denk ik, en dat klopt 15 minuten later zitten we weer in de zon. Windkracht, 5 knoop en de boot is goed schoon. De schipper van het losgeraakte motorjacht komt zich nog even excuseren, I might have given some disturbance for you people I am awfully sorry! Nette meneer vinden wij. De volgende dagen ontmoeten we hier veel nederlandse vrienden die hier ook weer rondvaren. We maken nog maar weer eens een rondje langs de verschillende eilanden en vermaken ons prima. Maar tot nu toe 28 juni is het nog steeds niet echt druk met toeristen. De uitbaters van de restaurants zijn ook wat stilletjes en staan er wat gelaten bij. Maar wij doen ons best, elke avond naar de Taverna voor een goede maaltijd want het is 40 graden celcius in de kajuit en dat wordt "five 0" in the kitchen als jezelf gaat koken en dat is niet goed voor je humeur.