naar het zuiden

Na een paar relaxte dagen in Dar es Salaam, met als culinair hoogtepunt heerlijke sushi eten voor een zacht prijsje, besluiten we naar het zuiden van Tanzania te reizen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan hier. We huren een tussenpersoon in die ons om 5 uur 's morgens op komt halen, dan per auto naar het busstation buiten de stad, waar Hassan in het stikdonker ons vervoer weet te regelen, wel een kleine minibus ipv de beloofde luxe grote bus... Even slikken want een volle minibus is een rekbaar begrip in Afrika, maar dan toch maar mee. Eenmaal buiten Dar verandert de snelweg in een modderpad, en al slippend vervolgen we onze weg naar het zuiden met een slakkengangetje. Als er bij de grote bus voor ons ( ze bestaan dus wel!) met een donderende klap een wiel afbreekt, prijzen wij ons weer gelukkig, mede door de aanwezigheid van Fatima, een mede-passagiere die zich over ons ontfermt; erg handig bij het vinden van een toilet onderweg ! Na 6 uur bereiken we Kilwa Mssoko, waar we een leuke kamer vinden in een guesthouse. Alras blijkt dat er geen water en elektriciteit is, al 5 dagen niet, en het komt voorlopig ook niet! Dan de wateremmer maar gevuld, mandien en uitrusten. We eten in de "luxe"resorts aan de kust, en boeken er een excursie naar een eilandje voor de kust, waar vroegerr een steenrijke sultan heerste. Bij vertrek vertelt een van de gidsen, een oude engelsman, zo enthusiast over de trip, dat zijn gebit pardoes uit z'n mond valt, in het zand, waarna hij het geval in één vloeiende beweging weer in z'n mond stopt. Dat moet hij thuis geoefend hebben! De overtocht gaat per dhow, een traditioneel zeilscheepje , gemaakt van een uitgholde boomstam met een oud zeil erop en zandzakken als ballast. Het vaart als een tierelier en een half uurtje later waden we door de mangrovebossen naar de oever van het eilandje, war we een interessante tocht maken met Ben, onze Afrikaanse gids. Na Kilwa reizen we door naar Lindi, dus weer in het pikkedonker opstaan en mbv de zaklamp de spullen pakken en gepropt in een volle minibus vervolgen we onze reis, op één bil gezeten wegens de drukte. Gelukkig is Lindi maar 4 uur verderop, waar we kunnen bijkomen in eenleuk hutje. Het strand is er OK, je zit er wel met alle kleding aan, want badgasten kennen ze hier niet! De volgende trip gaat naar Mikandani, ook aan de kust en dit keer per minibus met "normale"bezetting, even een verademing! In de lodge aldaar wederom geen water, maar we mogen douchen in één van de luxe bungalows, super! 10 km verderop ligt Mtwara, waar we een prima hotel vinden waar ze zelfs pizza serveren, leker na al die samaki ( vis) en kuku( kip), want op zo'n kuku-pootje hier ben je snel uitgegeten!