Leven als Goden

De pessimisten onder jullie moeten dit verslagje maar overslaan, want Griekenland is gewoon super!Ankerbaaien met azuurblauw water, heerlijk weer en geweldig eten. Maar zo begon het allemaal natuurlijk niet, want op Corfu regende het pijpestelen en dat was geen lolletje met ons lekkende teak-dek. Tussen de buien door meerder we af in de Mandraki haven bij Corfu-stad, een pittoresk gebeuren. Afmeren valt er niet mee: een oud muurtje met rafelige trip-lijnen om de boot mee vast te maken. Na 2 dagen lijkt het te gaan opklaren en willen we vertrekken. Na luttele minuten komen we erachter dat er zon trip-lijn in de schroef van de motor zit, wat nu? Een duiker blijkt 80 euro te kosten, dus duikt Rob zelf maar in het -koude-water. Hij komt al snel tot de conclusie dat die duiker toch maar moet komen, want de lijn zit vast om de schroef; 70 euo lichter ( een koopje want de duiker had geen wisselgeld bij zich!) verlaten we even later de haven. Eerst maar terug naar de Kalami baai, waar we de 1e nacht ook al waren. We beschouwen Corfu-stad maar als een valse strt, want het weer knapt zienderogen op, de baai is prachtig en de taverna's gezellig. Hier zwemmen we dus voor ons plezier en genieten van het Griekse leven. Omdat de volgende trajecten klein zijn besluiten we de halfwinder, een enorm zeil, maar eens te trekken maar helaas, er zit een scheur van tenminste 4 meter in. Mopperend laten we het zeil ook nog te lang staan dus op het volgende eilandje, Paxos, ben ik dik 4 uur bezig om de scheur met de hand te repareren, want mijn naaimachine hadden we op Gozo achtergelaten. Rob repareert op zijn beurt voor de zoveelste keer het teak-dek maar zie: het zeil staat er weer prachtig bij en ( met pijn in de portemonnaie) maken we in Preveza de afspraak voor een nieuw teak dek deze winter, gaan ze 4 maanden mee bezig zijn! We verkennen ook nog een rustige binnenzee, de Golf van Amvrakia, waar het zou wemelen van de dolfijnen en zeeschildpadden. We zien er 1 dolfijn, wel een mooie grote trouwens, en zetten koers naar Levkas.We ankeren in de Tranquil Bay van Nidri, kommen allerlei kennissen tegen dus happy hours enz.enz (willen we jullie niet te veel mee vermoeien). Momenteel liggen we 1 mijl verderop in de baai van Vlikho, en daar is het....... ach, dat weten jullie al.