Dubai

De jungle wandeling op Tioman bleek zeer de moeite waard te zijn. Oké, 14 km op steile paadjes lopen in tropische temperaturen is geen peuleschilletje, maar het landschap was schitterend en oen waterval onderweg bracht wat verkoeling. Uitrusten deden we in de dagen erna, gesterkt door het eten van verse kokosnoten, geleverd door onze Australische buurman die in de leer was als palm-beklimmer, hetgeen soms tot beangstigende teferelen leidde want de palmen waren érg hoog. Na een week Tioman namen we de ferry terug naar het vasteland van Maleisië, daarna ruim 6 uur in de bus om naar de stad Melaka te reizen. Op het busstation aldaar worden we meegetroond door Mr. Lee, die ons naar z'n hotelletje brengt in Chinatown, een vreemd bouwsel maar wel op een prima lokatie. Melaka kende in het verleden vele jaren van Nederlandse overheersing en dat is goed te merken: het "Stadthuys", de Heerenstraat met z'n huisjes met dakpannen en de Nederlandse begraafplaats, allemaal een bezoek waard. Helaas vinden erg veel toeristen dat ook, dus de tweede dag gaan we naar de wijk Little India, waar een feest schijnt te zijn. Daar vinden we alleen maar Indiers en honderden militairen want: de Premier komt op bezoek! Prachtig uitgedoste mensen zullen hem verwelkomen, drums roffelen opzwepende muziek en daar is hij dan, de Prime Minister! Terwijl Rob fotografeert loop ik maar eens in de richting van de Prime Minister, duidelijk herkenbaar door zijn grijze kuif. Juist als hij dichtbij mij komt draait hij zich om en ja hoor, een handdruk. Natuurlijk, 't is geen Mark Rutte, maar toch leuk! Dan komt het feest pas goed op gang: de nep-Michael Jackson ruimt het veld voor een prachtige Indiase dansvoorstelling. 's Avonds bezoeken we de markt in Jonker Street in Chinatown, een relaxed gebeuren. Heerlijk snoepwerk ( o.a. kwee lapis voor de ingewijden) , leuke kraampjes en verder Karaoke. Dat is hier hét volksvermaak; op een enorm podium dreunt men de liedjes op, begeleid door een geluidsband en turend op een TV, voor de teksten. Sommigen zingen fantastisch de melodieuze Chinese muziek, bij anderen lijkt het wel kattengejank. Desondanks dat beleven we er een interessante uurtje, gezeten op een plastic stoeltje tussen de Chinezen. Na Melaka keren we per bus terug naar Kuala Lumpur waar ik nog even uitgebreid kan shoppen, terwijl Rob van het hotel-zwembad en de gym geniet. Vanuit KL vliegen we daarna naar Dubai, zo'n 7 uur vliegen. Ons hotel hier zit vol met Russen, en op het strand , waar ik dit verhaaltje schrijf, zitten er ook nog eens een paar duizend, jammer dat we geen russisch spreken ( Anna, waar ben je?) Vanmiddag willen we de stad bekijken, de Burg Khalifa, met z'n 800 meter het hoogste gebouw ter wereld en de souks. Maar eerst maar eens verder rondkijken in deze wonderlijke samenleving van steenrijke Arabieren, slimme Indiers en Chinezen en hardwerkende Filippinos. Na Dubai hopen we naar Amsterdam te vliegen om in Nederland een tijdje op onze kleinkindjes te gaan passen, waar we ons overigens erg op verheugen!