Kreta
Door: christa en rob
Blijf op de hoogte en volg
05 Juli 2011 | Griekenland, Chánia
Het bezoek aan Olympia is een succes! We beginnen met het Archeologisch Museum om ons een beeld te vormen hoe het er allemaal vroeger uitzag hier. Er staan prachtige beelden, oa van Apollo en we kijken onze ogen uit. Daarna dwalen we over het antieke Olympisch gebeuren; vooral de renbaan spreeklt tot de verbeelding, maar door de hitte vestigen we er geen nieuw record hardlopen. Na dit bezoek verlaten we de haven van Katakolon en varen naar Pylos, zo'n 50 mijl verderop. We vinden er een mooi plaatsje aan de kade, waar meerdere Nederlandse jachten afgemeerd zijn. Gezellig dus, en dat blijft zo voor een paar dagen want de Griekse weersverwachting geeft veel wind op voor dit gebied en bovendien is het weer wat instabiel. We liggen er als een huis en genieten van het stadje en het strand, voorzien van heerlijke douches. Het enige minpunt is de confrontatie met een kakkerlakkenplaag middenin het stadje: duizenden engerds lopen ( en vliegen) er ineens in het rond. Als we in de bakkerij staan lopen ze zelfs tegen mijn benen op! Er schijnt een probleem te zijn met de riolering, zal wel, maar wij schudden onze broodzak flink uit voordat we aan boord gaan, en ik heb úren later nog "de kriebels". Na 3 dagen besluiten we allemaal te vertrekken; 8 mijl verderop ligt Methoni. Op zee loopt nog een hoge deining en zo ook op de ankerplaats. We gooien het anker uit in ondiep water, de volgende dag blijkt dat we voortaan de dieptemeter beter in de gaten moeten houden, want we liggen bijna op het strand... Vanuit Methoni willen we naar Koroni, een soortgelijk plaatsje. Onderweg zijn we zo lekker aan het zeilen dat we besluiten door te varen naar de tweede kaap van de zuidelijke Peleponessos. Om de hoek daarvan ligt Porto Kayio, een ankerbaai. Natuurlijk heftige zeeën bij de kaap en harde (val)winden in de baai. Gelukkig houdt ons anker uitstekend, dus we blijven er een dagje. Brood kopen we bij de lokale taverna, waar we 's avonds verse sardines eten, heerlijk! We maken er ook een leuk wandelingetje naar een klein klooster, verder is er hier niets; het is het land van de "Mani", bijna onbewoond en zó desolaat dat we zelfs geen tel.verbinding hebben. Het volgende traject is pittig: naar het eiland Kythera, op weg naar Kreta. Onderweg zien we 2 wwalvissen, leuk en indrukwekkend! De wind is weer flink aanwezig en als we de ankerbaai van het eilandje bereiken blijkt die veel te klein te zijn om onze Garuda daar af te meren. Dan maar het anker uit voor het strand; het is dan wel windkracht 7 en de spaghetti waait gewoon van onze borden! Gelukkig houdt ook hier ons anker, maar slapen, ho maar. Als de wind eindelijk wat afneemt begint er een hoge deining te lopen en rollen we alle kanten op. Bij 't krieken van de dag gaan we ankerop en komen, op 1 juli, na 54 mijl op Kreta aan. De wind was wederom aanwezig met kracht 6 tot 7, maar de Garuda had er zin in en liep zoms een dikke 8 knoop! We meren af in de "haven"van Kissamos, op het uiterste westpuntje van Kreta. Alleen veerboten en vissers hier, maar gelukkig ook een desolate kade, waar we kunnen afmeren, als enige zeilboot. Tot je verbazing staat er dan na 5 min. een witte pet voor je boot: inklaren! Het stadje blijkt 3 kwartier lopen; er is wel een grote supermarkt maar terug nemen we toch maar een taxi vanwege de hitte. In de haven bevindt zich één taverna, waar ze verse zwaardvis hebben, een delicatesse! Na 2 nachten willen we weer eens naar de bewoonde wereld, dus we gaan richting Chania.Driekwart van de tocht verloopt rustig, zeilen met af en toe de motor bij, dan begint het te spoken en lopen we Chania aan in een zee vol met schuimkoppen, waardoor het aanwezige strekdammetje niet zichtbaar is - niet goed voor de zenuwen. We stormen de klotserige haven in die weer kleiner is dan we verwachtten. Eerst willen we afmeren naast een Franse boot, maar daar ligt ggeen "lazy line"die we wel nodig hebben om het achterschip vast te leggen. Met brullende motor achteruit en dan zien we een groot motorjacht waar we lekker tegenaan kunnen leunen. met hulp van alle omstanders en vooral van de werksmurf van het motorjacht weten we onze Garuda vast te leggen; het zweet staat op onze neuzen! Maar dan kunnen we gaan genieten van Chania, natuurlijk erg toeristisch maar toch een prachtig stadje.