Een reisje met de trein
Door: christa en rob
07 Maart 2011 | Kenia, Mombassa
Kennen jullie die mop van de nostalgische trein die je vanuit Nairobi naar Mombasa brengt? Nou, hij rijdt wel, maar niet tot Mombasa!
Laat me jullie vertellen dat wij keurig op tijd, ondanks het waanzinnige verkeer, op het station van Nairobi op die trein stonden te wachten. We verblevebn in de "Upper Class Waiting Room", waar de toiletten in geen maanden een sopje hadden gezien en dat zou de komende tijd ook niet gaan gebeuren, want er was geen water. Wij zaten daar in een bont gezelschap Mzungu's ( blanken), allemaal in het bezit van een indrukwekkend treinkaartje: vol pension en mét beddenset. Precies op tijd om 7 uur 's avonds vertrok de trein, waarin wij beschikten over een privé hutje met 2 stapelbedden van dubieuze kwaliteit. Het karig diner in de restauratiewagon werd opgevrolijkt door onze 2 Belgische tafelheren, die alles "heel plezant"vonden, want de steward had onze bedjes "al gemaakt"vertelden ze stralend. Na een flesje witte wijn rolden wij vergenoegd in die bedjes maar konden de slaap niet vatten, want de trein leek wel al harder te gaan rijden en bovendien ga je oo knog van een hoogte van 2000 meter naar zeeniveau. Af en toe remde de trein ook nog onheilspellend hard af kortom: het was een kermisattractie. 's Nachts naar het toilet gaan was al helemaal een riskante zaak want de trein trok toen net zo snel op dat ik met mijn neus in de wasbak belandde. Na een slapenloze nacht ging om kwart over 6 de gong: ontbijt! Dit was, vergeleken met het diner, een culinair genoegen, ook al schoot de thee alle kanten op. Net toen wij bedachten dt Mombasa niet ver meer kon zijn, kwam er een soort conducteur met de vrolijke mededeling dat de trein gestopt was omdat de spoorweg geblokkeerd was door een tegemoetkomende trein, waarvan een wagon uit de rails gelopen was. Het zou minimaal slechts 3 uur gaan duren als het meeviel, misschien wel 4. Omdat wij al 7 weken in Afrika zijn weten we dat dit in Swahili tijd een oponthoud van zeker 8 uur betekent. Een Hollandse reisleidster hoorden we vertellen dat de trein maar zelden aankomt in Mombasa en binnen "no time" zou veranderen in een oven dus: reden tot aktie. De door ons bestelde taxi zou over 30 min. komen, na 3 kwartier vertelde men ons dat hij nu echt over 30 min. zou komen en een uurtje later zou het nog een kwartietje gaan duren. Daarna wist men ineens niet zeker of de taxi wel zou komen...dus stapten wij in een overvolle matatu ( minibus) en zagen bij vertrek nog net onze taxi aan komen scheuren. Te Laat.
Na een uur of 2 kwamen we dus toch nog in Mombasa aan, doken in een tuktuk rihting strand. Na enige moeite vonden we daar een betaalbare kamer maar verhuisden de volgende dag naar het North Beach van Mombasa omdat we geen zin hadden in de disco. We vonden een fijne kamer in een enorm resort, waar wij eerst de enige gasten waren dus werd er 1 tafeltje gedekt in een eetzaal voor 300 personen. De volgende dagen kwamen er meer mensen, zijn er geweldige buffetten en lekkere hapjes tussendoor en ontmoetten wij een echtpaar uit Nairobi die ons na 10 min. al als oude vrienden behandelen, ons in hun auto naar Mombasa meenemen om er te winkelen en geweldig gezelschap zijn. Als we dan ook nog een mailtje krijgen van Herman, onze gids in de Serengeti, dat hij ons zo mist kan Afrika voor ons niet meer stuk!
Laat me jullie vertellen dat wij keurig op tijd, ondanks het waanzinnige verkeer, op het station van Nairobi op die trein stonden te wachten. We verblevebn in de "Upper Class Waiting Room", waar de toiletten in geen maanden een sopje hadden gezien en dat zou de komende tijd ook niet gaan gebeuren, want er was geen water. Wij zaten daar in een bont gezelschap Mzungu's ( blanken), allemaal in het bezit van een indrukwekkend treinkaartje: vol pension en mét beddenset. Precies op tijd om 7 uur 's avonds vertrok de trein, waarin wij beschikten over een privé hutje met 2 stapelbedden van dubieuze kwaliteit. Het karig diner in de restauratiewagon werd opgevrolijkt door onze 2 Belgische tafelheren, die alles "heel plezant"vonden, want de steward had onze bedjes "al gemaakt"vertelden ze stralend. Na een flesje witte wijn rolden wij vergenoegd in die bedjes maar konden de slaap niet vatten, want de trein leek wel al harder te gaan rijden en bovendien ga je oo knog van een hoogte van 2000 meter naar zeeniveau. Af en toe remde de trein ook nog onheilspellend hard af kortom: het was een kermisattractie. 's Nachts naar het toilet gaan was al helemaal een riskante zaak want de trein trok toen net zo snel op dat ik met mijn neus in de wasbak belandde. Na een slapenloze nacht ging om kwart over 6 de gong: ontbijt! Dit was, vergeleken met het diner, een culinair genoegen, ook al schoot de thee alle kanten op. Net toen wij bedachten dt Mombasa niet ver meer kon zijn, kwam er een soort conducteur met de vrolijke mededeling dat de trein gestopt was omdat de spoorweg geblokkeerd was door een tegemoetkomende trein, waarvan een wagon uit de rails gelopen was. Het zou minimaal slechts 3 uur gaan duren als het meeviel, misschien wel 4. Omdat wij al 7 weken in Afrika zijn weten we dat dit in Swahili tijd een oponthoud van zeker 8 uur betekent. Een Hollandse reisleidster hoorden we vertellen dat de trein maar zelden aankomt in Mombasa en binnen "no time" zou veranderen in een oven dus: reden tot aktie. De door ons bestelde taxi zou over 30 min. komen, na 3 kwartier vertelde men ons dat hij nu echt over 30 min. zou komen en een uurtje later zou het nog een kwartietje gaan duren. Daarna wist men ineens niet zeker of de taxi wel zou komen...dus stapten wij in een overvolle matatu ( minibus) en zagen bij vertrek nog net onze taxi aan komen scheuren. Te Laat.
Na een uur of 2 kwamen we dus toch nog in Mombasa aan, doken in een tuktuk rihting strand. Na enige moeite vonden we daar een betaalbare kamer maar verhuisden de volgende dag naar het North Beach van Mombasa omdat we geen zin hadden in de disco. We vonden een fijne kamer in een enorm resort, waar wij eerst de enige gasten waren dus werd er 1 tafeltje gedekt in een eetzaal voor 300 personen. De volgende dagen kwamen er meer mensen, zijn er geweldige buffetten en lekkere hapjes tussendoor en ontmoetten wij een echtpaar uit Nairobi die ons na 10 min. al als oude vrienden behandelen, ons in hun auto naar Mombasa meenemen om er te winkelen en geweldig gezelschap zijn. Als we dan ook nog een mailtje krijgen van Herman, onze gids in de Serengeti, dat hij ons zo mist kan Afrika voor ons niet meer stuk!
-
07 Maart 2011 - 08:20
Jan En Lia :
lieve mensen, wat weer een spannend verslag, ik zag het voor me ,geweldig!Geniet verder van Afrika, veel liefs van ons. -
07 Maart 2011 - 16:56
Rene En Wilma:
ik dacht dat komt alleen in films voor dus niet ,nog veel reis plezier -
07 Maart 2011 - 18:52
Hanneke De Leeuw:
hoi rob en christa,
wat leuk om weer wat jullie te horen,
fijn om te lezen dat jullie van je reis zo genieten. -
08 Maart 2011 - 08:44
SIEP EN WIEKE:
Bijna een beetje jaloers op jullie als ik de verhalen lees. Wil wel weer terug. nog veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
