even bijpraten

hallo allemaal, eindelijk weer eens een berichtje van ons; het vorige verhaal is helaas niet goed doorgekomen, waarschijnlijk door een gebrekkige Wifi-verbinding in de haven. Zo eindigden we abrupt met het verhaal van onze genereuze Franse buurman in Spanje, we kregen het pakket levensmiddelen niet eens op! In de volgende haven, San Carlos de la Rapita, kregen we bezoek uit Texel: Tjit en Rint de Vries, waarmee we gezellig tapas zijn gaan eten in het stadje. Weer volledig op de hoogte van alle Texelse wetenswaardigheden trokken we weer verder: Tarragona was niet ver en zeker de moeite waard. We troffen het, er was net feest en we aanschouwden torenhoge piramides van mensen, met een klein Tarragoontje bovenop, compleet met valhelm. Het volgende doel was Sitges, op zich een prachtig plaatsje, maar we hadden een windstil plekje toegewezen gekregen in de snikhete haven, daar werden we niet blij van. Ook werd ik (Christa) niet blij van het nabijgelegen strandje alwaar poedelnaakte mannen elkaar vrolijk in zekere lichaamsdelen knepen, en daarmee bedoel ik niet hun buikjes... Rob was, zoals gewoonlijk, weer verdwaald en zat blijmoedig op een gezins-strandje. Sitges was dus geen onverdeeld succes, Barcelona wel, waar wij vanuit Port Ginesta naartoe gingen met de trein en de stad (her)ontdekten, tot groot genoegen.We hadden al een ticket geboekt vanuit Girona naar Eindhoven, stomme zet bleek alras, want we moesten zeker 4 uur reizen voordat we Girona Airport in zicht kregen, alwaar we een hotel geboekt hadden vanwege de vroege vlucht op de volgende dag. Het was 39 graden. Het hotel lag in een rustiek soort weiland, waar wij naartoe sjokten met de koffertjes want de bus ging door naar de luchthaven. Gelukkig was het hotel OK, het restaurant prima maar niet goedkoop dus zo wordt je voordelige vliegreis toch nog duur! In Nederland volgde een uitgebreid familiebezoek, met als hoogtepunt de 85e verjaardag van mijn moeder. Daarna met de 3 dochters en 2 kleinkinders door naar Gozo, waar wij 10 heerlijke dagen gezamelijk doorbrachten. Het was oergezellig, als vanouds. Bovendien was het feest in ons hoofdstadje Victoria, St. George werd geeerd, de muziek schalde er lustig op los, het beeld werd rondgedragen, er was vuurwerk (de hele dag) en iedereen in gala-kleding en maar meezingen. Wat een belevenis! Na het vertrek van de familie blijven we nu nog een weekje op Gozo, ook hier is het 39 graden dus relaxen maar weer!