Een winderige hoek
Door: christa en rob
Blijf op de hoogte en volg
18 Augustus 2011 | Griekenland, Athene
Na een weekje acclimatiseren in Rethymno gooien we op 31 juli de trossen weer los. We zeilen naar Bali, de Griekse veriant welteverstaan. Vroeger moet dit een schitterende baai gewest zijn, omringd door betoverend natuurschoon, nu is het kermis en zijn de hellingen bebouwd met saaie hotelblokken. We gooien er toch maar ons anker uit en bevinden ons direkt in een gekrakeel van afgeladen strandjes, water "entertainment"en daverende salsa-lessen op het strand. De versterkers staan op z'n hoogst dus genieten we urenlang van luide Cubaanse klanken; zoals jullie zullen begrijpen hebben we na deze middag Cuba voorlopig van ons lijstje "favoriete bestemmingen"geschrapt! 's Nachts stopten ze gelukkig met lesgeven, maar dan loopt er al een hevige deining de baai in die ons uit onze slaap houdt; we besluiten dat 1 nachtje Bali genoeg is. Heraklion, de hoofdstad van Kreta, hebben we al bezocht met de huurauto, dus varen we in één keer door naar Elounda. Er is daar een ondiepe lagune en dat blijkt een prima ankerplaats te zijn. Ik wilde hier altijd al eens naartoe, vanwege "Wie betaalt de veerman", een tv-serie van lang terug. Elounda is erg leuk; we vinden er voor 's avonds een prima taverna en de ankerbaai bevalt goed. Gelukkig maar, want we krijgen er te maken met harde wind, dus blijven we er een weekje hangen. De valwinden, die van de bergen suizen, zijn eigenlijk het ergst; de bijboot van de buren slaat ervan om, incl. motortje, balen dus. Van schrik halen wij de onze maar uit het water, en zijn de komende dagen hoofdzakelijk bezig met het ophalen en weer laten zakken van het buitenboordmotortje; je krijgt er zo wel handigheid in! Volgende stap is Sitia, op de oostpunt van Kreta. Na een fantastiesche zeiltocht vinden we er een prachtplaatsje aan de kade, tussen de vissers. Veel gezelligheid met onze engelse buren Brian en Jane, waar we veel mee uit eten gaan in één van de talloze restaurants langs de haven. We krijgen er weer harde wind over ons heen en zetten zelfs zware veren op de landvasten, dat helpt enorm tegen het zwabberen. Als afsluiting van ons bezoek aan Kreta maken we een urenlange wandeling naar een prachtige baai; het beloofde strand is daar wel maar verder is alles afgesloten en desolaat. Mokkend lopen we het hele eind weer terug naar Sitia, opgepept door een Mars-reep die we in een lokaal tankstation konden bemachtigen, verder hadden we alleen water meegenomen, foutje dus. De volgende trajecten beloven wat: we varen in één van de meest winderige gebieden van Griekenland: de zee rond Karpathos.We bestuderen alle weerberichten en gooien op een goede dag los, richting Kasos, een klein eilandje voor Karpathos. De zee is ruw maar we zeilen als een speer en bereiken het hoofdstadje Limin Fri. De beloofde geweldige haven daar blijkt te bestaan uit een ruwe betonnen kade, geen plaats om lang te blijven dus. Wel vinden we in het piepkleine plaatsje een prima taverna, waar we allebei een stuk zwaardvis van zeker 1 kilo voorgeschoteld krijgen! Volgende dag door naar Karpathos dus; het eerste stuk is relaxed, later krijgegn we bij het eiland te maken met harde valwinden. De golven slaan over het dek en als Rob even opkijkt vliegt zijn geliefde "Tilly-hat"overboord. We proberen hem nog op te pikken maar helaas... de hoed zal waarschijnlijk ergens in Egypto ofzo aanspoelen, misschien heeft iemand daar er nog wat aan. We besluiten om de hoofdstad Pigadia te laten voor wat het is en ankeren in een onverwachts luwe baai van Amorfos. Glashelder water, dus heerlijk zwemmen. 's Nachts ook daar hevige valwinden, ze gieren om de boot. De weersverwachting voorspelt echter over een paar dagen nog veel meer wind, dus grijpen we onze kans en zeilen direkt door naar Rhodos, een lange tocht van 11 uur.Onderweg zeilen we tot ons groot genoegen onze Amerikaanse buren uit Sitia eruit, die met een Najad varen. met vol tuig loopt de Garuda super met flinke wind! Moe maar voldaan gooien we ons anker uit in de baai van Lindos op Rhodos. 3 jaar geleden waren we hier voor t laatst, dus wordt het tijd voor een hernieuwde kennismaking!!