Een reisje langs de Mekong

We zouden het dus wat rustiger aan gaan doen. Vol goede moed bezochten we daarom een reisburo in Pnom Penh om daar een 2-daagse trip naar Vietnam te boeken, inclusief hotelovernachting. Het zag er allemaal geweldig uit op de poster: per bus/boot naar de grens, daarne even paspoortencontrole, dan door naar Chau Doc in Vietnam over de Mekong, hotelletje met airco en de volgende dag om een uur of 8 relaxed per boot naar een plaatsje in de Mekong-delta, dan een uurtje ofzo in de bus en dan weer per boot naar het mooie eiland Phu Quoc. We vertrouwden volledig op het reisburo, zelfs toen er een travestiet wel erg dicht naast mij (Christa) ging zitten en avances begon te maken; ook met Rob overigens, hij/zij zag ons helemaal zitten, wij hem/haar dus niet, dit alles gebeurde overigens onder het goedkeurend oog van het reisburo-meneertje.
De volgende dag werden we stipt op tijd opgehaald bij ons hotel, een goed begin! En na een uurtje of wat monsterden we aan op onze rivierboot, we waren met z'n tienen en de " tour guide", die onmiddellijk het vodje papier wilde hebben dat als ons betalingsbewijs diende. Enige achterdocht onzerzijds werd weggehoond, hij was toch zeker onze reisleider?! Na de grensovergang van Cambodja waar we via een gammele plank konden uitklaren, werd onze gids erg nerveus. Dollars moest hij hebben, en de paspoorten, en dan zou alles goedkomen bij de Vietnamese grens. Aldaar werd ons groepje in een halletje gedropt en ging hij al zwetend op zoek naar de douane. Blijkbaar waren de dollars genoeg, want opgetogen kwam hij na 15 min. weer terug, smeet onze paspoorten op een tafeltje, we waren erdoor! (en hadden trouwens zelf geen douanier gezien). De tocht was verder prachtig, en na een " light lunch" (= noodles met heet water, dat eten wij pas als de laatste Cup of Soup op is) meerder we af aan wederom een gammele steiger. Tot onze verbazing bleek dit ook het hotel te zijn! Vervolgens zwaaide onze gids ook af ( met ons bewijsje) en kregen wij te horen dat we per bus verder zouden reizen, start om 6 uur de volgende morgen.Toen ze ook not " wel betalen voor de motorfiets" begonnen te roepen was bij ons de maat vol. Boos gingen we eten, en na een genoeglijke avond met 2 ned. reizigers besloten we overal maar mee akkoord te gaan: het gaat zoals het gaat" zegt Rob dan. Dag 2 werden we dus in alle vroegte in een ontstellend oude minibus gepropt, samen met 24 anderen en de nodige bagage, waaronder bv. 24 grote flessen wasmiddel.... Onderweg kwamen er zelfs nog passagiers bij; een jongen zonder benen werd bovenop de bagage gezet, de " regelaar" ( weet alles, belt veel) stond als een hoepel in het busje vanwege het nijpende gebrek aan zitplaatsen, maar o wonder, wij bereikten veilig Rach Gia, de ferryport naar het eiland Phu Quoc. Daar werden we langs de weg gedropt, waar er al 2 motorfietsen met bestuurder klaarstonden. Ze propten onze koffertjes tussen hun benen, zetten ons een vooroorlogs helmpje op en daar gingen we, naar de ferry, al hikkend van de slappe lach. De boottocht was OK, het eiland Pu Quoc ook, waar we dus eindelijk konden relaxen, vooral nadat het toilet van ons huisje weer doorspoelde, na 5 uur klussen van de eigenaar.