Een winters tochtje door Italië (engl.versionbelow

Al eerder hadden wij ondervonden dat het slecht weer kan zijn in Italië, maar dit jaar spande de kroon! Toen wij vanaf Turijn richting Florence reden werd het onderweg al kouder en bij het door ons geboekte hotel in Fiesole, hoog boven Florence, lag een berg sneeuw. Getooid met sneeuwkettingen ploegden onze mede-automobilisten moedig voorwaarts en wij glibberden daar leuk achteraan. Florence en Fiesole bleken dus beeldschoon maar ijzig te zijn, dus toen de electriciteit in ons fraaie doch oude hotel ook nog uitviel en wij geen licht maar ook geen kachel meer hadden, leek het er wel de Noordpool. Snel door naar het zuiden was het devies, naar Napels. Daar was het ook niet warm en er was regen ipv sneeuw, maar het Archeologisch Museum bleek er zeer de moeite waard te zijn met oa prachtige mosaicen uit Pompei. De stad was net zo chaotisch als je je voorstelt van Napels; overal wasgoed boven de smalle straten, veel kerken en weinig toeristen. Helaas werd het vuilnis er nog steeds niet opgehaald ( dit is volgens ons al jaren zo) en alles lag naast de vuilnisbakken neergesmeten op een torenhoge berg afval. Dat zal lekker gaan ruiken als het er zomer is...!Omdat ons hotel in een arme buitenwijk stond leek het ons verstandig ons leuke autotje te stallen in een bewaakte parkeergarage. Dit klinkt luxer dan dat het is; een soort bediende krijgt je autosleutel en zet je voertuig in een onmogelijk kleine ruimte die 's nachts dan wel afgesloten wordt. Dus maar hopen op geen deuk. Overigens vonden we de Napolitanen erg aardig en behulpzaam, de buurtpizzeria serveerde bijzondere pizza's in een pan-vorm, met ricotta kaas in de "steel", erg lekker en echt niet goed voor de lijn. Vanaf Napels bleek het nog een heel eind rijden naar Sicilie over de nog immer besneeuwde wegen, dus besloten we voor een nachtje over in Calabrië. Wij waren de enige gasten in een groot "resort"aan de kust en kregen daar, tot onze verbazing, de beste maaltijd voorgeschoteld die we tot nu toe gegeten hebben in Italië, geserveerd door een deftige ober compleet met witte handschoentjes en begeleid door een fantastisch wijntje. Uitzicht op de Eolische Eilanden en als kado nog een lekker flesje desertwijn, voor thuis, van de eigenaar van het etablissement. De volgende dag moesten we maar liefst 3 ferries nemen om weer op Gozo te komen; vooral voor het halen van de laatste tussen Malta en Gozo moesten we nog flink het gaspedaal intrappen om er op tijd te komen. Het leek wel of je de laatste boot naar Texel moest halen! Maar we hielden aan deze lange dag leuke nieuwe vrienden over: Gaby en Peter, een duits echtpaar dat ook op Gozo woont. Op de Maltezer eilanden vielen we regelrecht in de verkiezingsstrijd die daar woedde. Vandaag bleek de Labour-party na 15 jaar gewonnen te hebben en schijnen morgen de winkels gesloten te zijn en men verwacht dan ook veel verkeershinder. Waarom? Feesten van de overwinnaars of relletjes van de verliezers, niemand weet het, dus we gaan het zien.