In het Land van de Hobbit

De vliegreis van Malta naar Rhodos verliep zeer voorspoedig, maar op dit mooie Griekse eiland liepen we vsst: onze sombere taxichauffeur meldde dat er, naast De Krisis, een ander probleem was: de ferry's staakten! Hier werden we niet vrolijk van, maar gelukkig bood een Turkse bootdienst ons de mogelijkheid om mee te varen naar Marmaris, weliswaar wat later dan gepland maar op tijd om nog te klussen aan de Garuda voor de tewaterlating. Dit laatste zou op een zondag geschieden, maar dan werkt men hier dus niet. Zaterdag stond er windkracht 10, ook dus geen fijn momentje, dus het werd maandag. Om 9 uur 's morgens meldden we ons: we waren er klaar voor. "Any moment"vertelde men ons, maar helaas, 12 uur later waren we pas aan de beurt. Ons humeur was inmiddels tot het nulpunt gedaald, maar het moet gezegd: de havenmeester parkeerde onze boot in een prachtige box aan de H-steiger, vlakbij alle faciliteiten, dus stopten we met klagen. De volgende dagen dienden zich alras vele nieuwe klussen aan: de waterpomp van de kranen was stuk, de wc lekte als een vergiet, dus de winkel had een goede klant aan ons. Na een paar dagen lag de Garuda er weer glimmend bij en huurden wij een auto om Turkije eens nader te bekijken. Vlak voor vertrek kwam onze vriendin Anne-marie nog langs met een zelfgebakken appeltaart, compleet met kaarsje, alvast voor mijn verjaardag, geweldig! De eerste dag reden we naar Pamukkale, naar het beroemde "katoenkasteel". Dit fascinerende natuurverschijnsel bestaat uit stralend witte kalksteenbassins, die je kunt beklimmen. Het warme water van 35o C stroomt hierbij over je blote voeten tot je bovewn bent: hier staan de imposante restanten van Hierapolis.Wij waren er bepaald niet de enige bezoekers; ondanks het late tijdstip van aankomst werden we omringd door duizenden Turken, maar de sfeer was erg relaxed en we genoten van de weerspiegeling van de ondergaande zon in de terrasvormige bassins. Logeren deden we deze reis wederom in eenvoudige gelegenheden, waar we in de watten gelegd werden door de Turkse eigenaars. Vanuit Pamukkale reden we een eind landinwaarts: naar Konya. Tot onze verbazing bleek dit een miljoenenstad te zijn, en vind dan maar eens jer - gereserveerde- hotelletje! In het centrum reed er uiteindelijk een aardige Turkse man met ons mee om ons de weg te wijzen; maar goed ook want ons onderkomen stond in een achterafstraatje, dat hadden we zelf nooit gevonden! Konya is, ondanks het beroemde Mevlana museum, waar de stichter van de "dansende Derwisjen"begraven ligt, geen toeristenstad, maar we vonden het erg leuk om er wat rond te lopen en de mooie moskeeen te bewonderen. Daarna door naar Cappadocië, waar we neerstreken in het plaatsje Urgup. De volgende dag was ik jaren, dus dat vierden we in een geweldig restaurant, na overdag uitgebreid het landdschap bewonderd te hebben: zonderlinge tufstenen kegels waarin zich vele vroeg-christelijke kerkjes bevinden. Het is net of er elk moment een Hobbit tevoorschijnt komt, kortom: een andere wereld. Op de terugreis, naar de kust, wilden we het Peristrana dal nog bezoeken; het bleek een flinke omweg te zijn, maar zeer de moeite waard ( denk aan een Grand Canyon landschap).Vanuit daar weer verder, overnachting in een jaren '50 hotel aan de kust, waar we, met een Zwitsers gezin, de enige gasten waren, maar dat mocht de pret niet drukken: we werden er onthaald op een prima Turks diner. De volgende dag slingerden we langs de kustweg, via Myra ( geboorteplaats van Sinterklaas) en Alanya, naar Antalya, waar we ons hotel weer niet konden vinden ( leren ze het dan nooit?!) Wederom zeer behulpzame Turken die ons ernaartoe brengen, en een super-verblijf met alles erop & eraan voor slechts 25 euro. De laatste dag reden we flink door om Marmaris voor het donker te bereiken, want lantaarnpalen zijn hier schaars en de weg erg bochtig. Toen we eindelijk bij de Garuda aankwamen vertoonte zich een laatste obstakel: de sleutel van het enorme hangslot van het luik lag binnen! Gelukkig kregen we, na veel geduw en getrek, het voorluik open, dus hoefden we niet op zoek naar een hotel. Al met al hebben we in 7 dagen 2350 km afgelegd, we hebben zeer genoten van het prachtige Turkse landschap en vooral van de gastvrijheid en vriendelijkheid van de bevolking!