In Takatuka-land!

Je hebt van die dagen waarop alles meezit voor de reiziger. Als we 's morgens willen vertrekken uit onze "Bierstube"in Iloilo, komen we bij toeval Ben tegen, een nederlander die vers brood komt kopen. Hij brengt ons met z'n auto naar een ATM ( geld opnemen is verderop niet mogelijk), we drinken daarna gezellig koffie samen en daarna brengt Ben ons naar de haven, waar 5 min. later de ferry al vertrekt richting het eiland Negros. Eenmaal daar aangekomen kunnen we zó in een "Jeepney"( een soort blikken minibus) stappen, die ons voor een habbekrats naar het busstation brengt. Daar kopen we heerlijke broodjes ( weer een duitse bakkerij) voor onderweg en stappen in de bus naar Sipoloy, die ook gelijk vertrekt. De sfeer in de bus is erg gezellig, de tocht duurt wel lang, minstens 5 uur en geen airco in de bus. Bij Sipaloy bevindt zich Sugar Beach, een fantastisch strand, bereikbaar met zeer kleine bootjes. We wisten al dat we er de volgende dag pas naartoekonden gaan, alles zat vol, maar gelukkig vinden we in Sipaloy accomodatie in een pension van een filippijns gezin. Daar overspelen we onze hand door te gaan eten in het enige restaurant dat het plaatsje rijk is: een uitgestorven tent. De ervaren reiziger weet: nóóit in een stille tent gaan eten, maar wij hebben honger, dus ik bestel een pizza( kan geen problemen geven) en Rob bestelt kip-curry ( geeft meestal problemen) en wel hoor: de volgende morgen voelt Rob zich helemaal niet lekker..... we besluiten toch de "boot"te nemen naar Sugar Beach, maar helaas reizen er ook 2 grote, dode dorado's mee en beschikt de boot over een erg stinkend dieselmotortje, dus de tocht gaat Rob niet meevallen. Zwetend weet hij 't te redden, maar er mag absoluut niet tegen hem gesproken worden; hij wil zich concentreren op het krampachtig dchthouden van alle lichamelijke openingen....... dat lukt gelukkig tot in ons bamboe hutje in Driftwood Village, waar hij de volgende uren niet meer uit komt! Dat is jammer want we zitten in een soort Stille Zuidzee paradijs dat geleid wordt door een Zwitser en zijn filippijnse vrouw & familie. Gelukkig is Rob, dankzij een paar sneetjes brood, veel bananen en dat alles gemixt met Imodium, er weer snel bovenop en brengen we een paar heerlijke dagen door op Sugar Beach. Dan willen we weer op pad maar ja, 't is maandag, er is markt (druk), bijna alle backpackers gaan weer verder ( ook druk) en de bus zal dus ook wel druk zijn, dus boeken we nog een paar nachtjes bij in Takatuka. Wellicht is een ieder bekend met de avonturen van Pippi Langkous in Takatukaland; ze hebben dat verhaal hier goed begrepen: het is een wonderlijk en origineel resort met scheve ramen, honderden klokken in alle muren en je moet bv de trekker van een (speelgoed) pistool overhalen om het licht aan te doen. het eten blijkt hier verukkelijk, de cocktails zijn loeisterk dus die laten we maar staan om het spoor niet helemaal bijster te worden!