Klap boem, dat was de omvormer!!

Het is weer even wennen op Gozo. Als we de volgende dag naar ons hoofdstadje Victoria willen rijden met onze snelle Mazda, genaamd "de Rob" blijkt de weg daar heen te zijn ingestort. Een groot gat van 10 meter diep maakt doorgang onmogelijk. Dan maar over Zebbug denken we. Echter de weg naar Zebbug is ook ingestort!! Dus over Xaghra dat kan wel als je de weg weet en die weten wij, maar menige toerist verdwaalt hier makkelijk in de smalle kronkelige straatjes. Wel gaan we via de "short cut" over de super steile helling naar beneden naar Victoria. Het is daar zo steil dat menige auto met voorwielaandrijving die probeert omhoog te komen met brullende motor en de versnelling naar voren toch achteruit glijdt de helling weer af. Dit levert altijd weer komische taferelen op van in paniek rakende toeristen die proberen de auto weer tot stoppen te krijgen. Dus wijze les rijdt nooit te dicht achter een huurauto op deze helling. We pakken ons Gozo leven dan weer snel op. We gaan naar en ontvangen vrienden, dineren met elkaar en wisselen wederzijdse belevenissen uit. We gaan naar onze accountant om de belastingzaken te regelen en zijn aanwezig bij de vergadering van eigenaren van ons gebouw, Promenade Court. Er zijn weinig Maltezers present dit jaar dus de vergadering verloopt rustig. We vieren de paasdagen (de holy week) met tal van processies en concerten. Christa wil graag naar een concert waar de vier jaargetijden van Vivaldi worden gespeeld door pianist en violist uit Italie. Erg mooi maar ook erg lang naar mijn gevoel en als ik als enige, na de vierde rust (vier jaargetijden ??) in uitbundig applaus losbarst, vertelt Christa mij dat elk jaargetijde 3 episoden heeft. Okay ik knik vriendelijk naar het overige publiek dat zich verbaast naar mij heeft omgedraaid. Waarom heet het dan niet gewoon de 12 maanden denk ik bij mijzelf. Zeg maar gerust het is geen korte voorstelling. We krijgen ook nog bericht dat de bemanning van de Zeebeer" op Malta is gearriveerd, genoeg reden voor een dagje Malta en wat bijpraten. Er wonen 375.000 mensen op Malta en het aantal autoos is de laatste jaren gegroeid tot 350.000. Dat op een eiland ter grote van Texel leidt tot een behoorlijke verkeersdrukte. Zeker als men ook nog met Europees geld het wegennet gaat onderhouden. Dat Europese geld moet voor een bepaalde datum op zijn, anders vervalt de regeling, dus men begint alle projecten tegelijk zonder te bedenken dat men nog van A naar B moet kunnen komen. Wij komen dus ruim een uur later aan bij onze vrienden dan afgesproken. Maar dat deert de pret niet we hebben een gezellige middag en eten een goede maaltijd bij de Maltezer Mamma Mia. Op 29 april staan we om 02.15 op en vliegen naar Eindhoven met Ryan air. Even bij onze kinderen en kleinkinderen op bezoek. Vijf dagen Nederland, dus tekort constateren we achteraf. Maar ja we hebben het druk want we moeten ook weer naar de boot in Griekenland. Dus 4 mei op het vliegtuig naar Preveza waar we om 20.00 aankomen en met onze koffertjes (wij reizen tegenwoordig uitsluitend met handbagage) direct het restaurant van Panos instappen. Aldaar worden we verwelkomd door Panos zelf, Jotta en Kaliopi. Ook John en Lee van de Relaxis zitten naar ons te zwaaien. We voelen ons hier meteen weer thuis. Dan breekt een week van hard werken aan. Verven, poetsen, de mast in om de rolfok bovenin te repareren, motoronderhoud en het motoruim opnieuw isoleren. Dan te water en naar de Preveza Marina. Alles lijkt te werken tot we de omvormer (12 naar 220 volt) aanzetten. Knal boem rook. Dus eerst maar even naar de winkel voor een nieuwe!!!!